ZAROZUMIAŁA ŻABA

 

W lesie, przy dużym stawie,

nocą żaba kumkała,

wrzeszczała, rechotała,

nikomu spać nie dała.

Nad ranem zaprzestała,

bo gardło ją bolało,

chciała w dzień pospać sobie,

ale w lesie zawrzało.

Sroka zaczęła skrzeczeć,

wilk wył jak opętany,

dzięcioł w drzewo stukał,

rysie przez sen chrapały.

M. Dreger.  Żaba — praca wykonana metodą origami płaskie z koła.

Dzik chrumkał, szukał młodych,

gęsi dzikie gęgały,

jelenie swoim rykiem,

rankiem się zwoływały.

Żaba w dzień nie zasnęła,

gdzieś sowę wypatrzyła,

zaczęła się do niej żalić,

na wszystkich poskarżyła.

W tym  lesie, zamiast ciszy,

ptaki gwiżdżą, ćwierkają,

śpiewają swoje trele,

odpoczywać nie dają.

Sowa odpowiedziała,

ty w nocy spać nie dajesz,

swoim głośnym kumkaniem,

zasady ciszy łamiesz.

Dodała też przysłowie,

słowa grzeczne i miłe,

„Nie rób nikomu tego,

co tobie jest niemiłe”.

Autor. Teresa Rutkowska-Wojciechowska